W innym pokoju 9, 120x100 akryl płótno
"Szukaj" 2013 Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
W innym pokoju 8, 120x100, akryl płótno
"Niepokój" 2013 Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
W innym pokoju 10, 100x70 akryl płótno
"To nie ja" 2013 Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
w-innym-pokoju3, akryl na płótnie, 100x70
2012 Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
Stojąca, 2010 100/70 akryl płótno
Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
Koncertowe 13 120/100 2011 akryl na płótnie
Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
Koncertowe 5, 100/70 akryl na płótnie plus kolaż
2010 Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
wnętrze2, 21x30, tempera/papier,
Tomasz Barszcz Urodził się w 1964 r w Warszawie. Studia w warszawskiej ASP w latach 1987-1993 na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. Jacka Sienickiego i prof. Jana Tarasina. Dyplom z malarstwa w 1993 r. Obrazy w zbiorach prywatnych w Polsce i w Holandii. Uprawia malarstwo monochromatyczne. Często wystawia wspólnie z bratem - artystą malarzem Jackiem Barszczem. Blisko 20 wystaw indywidualnych i zbiorowych.
wnętrze8, 21x30, tempera/papier, 750PLN
Tomasz Barszcz
wnęrze9, 21x30, tempera/papier,
Tomasz Barszcz Urodził się w 1964 r w Warszawie. Studia w warszawskiej ASP w latach 1987-1993 na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. Jacka Sienickiego i prof. Jana Tarasina. Dyplom z malarstwa w 1993 r. Obrazy w zbiorach prywatnych w Polsce i w Holandii. Uprawia malarstwo monochromatyczne. Często wystawia wspólnie z bratem - artystą malarzem Jackiem Barszczem. Blisko 20 wystaw indywidualnych i zbiorowych.
wnętrze9, 21x30, tempera/papier,
Tomasz Barszcz
wnętrze12, 21x30, tempera/papier,
Tomasz Barszcz
wnętrze13, 21x30, tempera/papier,
Tomasz Barszcz Urodził się w 1964 r w Warszawie. Studia w warszawskiej ASP w latach 1987-1993 na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. Jacka Sienickiego i prof. Jana Tarasina. Dyplom z malarstwa w 1993 r. Obrazy w zbiorach prywatnych w Polsce i w Holandii. Uprawia malarstwo monochromatyczne. Często wystawia wspólnie z bratem - artystą malarzem Jackiem Barszczem. Blisko 20 wystaw indywidualnych i zbiorowych.
Czerwone kamienie, akryl, płótno, 108x65
Ireneusz Boguszewski ur. w 1962 r. w Lublinie. Absolwent grafiki Instytutu Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie (1981-1986). Dyplom z wyróżnieniem z litografii uzyskał w pracowni prof. Danuty Kołwzan - Nowickiej. Założyciel Stowarzyszenia Twórczego Prowincja. Członek Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Plastycznej. Organizator i współorganizator plenerów dla dorosłych i młodzieży uzdolnionej artystycznie. Uprawia rysunek, malarstwo i grafikę komputerową.
Deski A2, akryl, płótno, 80x60
Ireneusz Boguszewski ur. w 1962 r. w Lublinie. Absolwent grafiki Instytutu Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie (1981-1986). Dyplom z wyróżnieniem z litografii uzyskał w pracowni prof. Danuty Kołwzan - Nowickiej. Założyciel Stowarzyszenia Twórczego Prowincja. Członek Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Plastycznej. Organizator i współorganizator plenerów dla dorosłych i młodzieży uzdolnionej artystycznie. Uprawia rysunek, malarstwo i grafikę komputerową.
Deski A3, akryl, płótno, 80x60
Ireneusz Boguszewski ur. w 1962 r. w Lublinie. Absolwent grafiki Instytutu Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie (1981-1986). Dyplom z wyróżnieniem z litografii uzyskał w pracowni prof. Danuty Kołwzan - Nowickiej. Założyciel Stowarzyszenia Twórczego Prowincja. Członek Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Plastycznej. Organizator i współorganizator plenerów dla dorosłych i młodzieży uzdolnionej artystycznie. Uprawia rysunek, malarstwo i grafikę komputerową.
Deski U4, akryl, płótno, 80x60
Ireneusz Boguszewski ur. w 1962 r. w Lublinie. Absolwent grafiki Instytutu Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie (1981-1986). Dyplom z wyróżnieniem z litografii uzyskał w pracowni prof. Danuty Kołwzan - Nowickiej. Założyciel Stowarzyszenia Twórczego Prowincja. Członek Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Plastycznej. Organizator i współorganizator plenerów dla dorosłych i młodzieży uzdolnionej artystycznie. Uprawia rysunek, malarstwo i grafikę komputerową.
„Melankolijny siłacz”, akryl na płótnie, 33 x 22
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Papierosy. Zmęczone twarze”, akryl na płótnie
150x120, Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Twarz II”, olej na płótnie, 70 x 50
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Majakowski”, akryl na płótnie, 150 x 120
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Christiane F.”, akryl na płótnie, 120 x 100
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Eat Me”, akryl na płótnie, 150 x 120
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Sytuacja”, akryl na płótnie, 150 x 120
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Towarzysze”, alkid na płótnie, 18 x 24
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Basen I”, akryl na tekturze, 50 x 70
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Basen II”, akryl na tekturze, 50 x 70
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Koledzy”, alkid na płótnie, 18 x 24
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
„Kołakow(ski) i Woroszylski z nieletnią”
akryl na płótnie, 150x120 Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
Z serii Czerwień, 100x140, akryl/płyta
Gamid Ibadullayev (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Z serii Czerwień, 100x140, akryl/płyta (wł. pryw.)
Gamid Ibadullayew (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Dyptyk, bez tytułu, 150x300, akryl/płótno
Gamid Ibadullayev (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Nie mog zasnąć, 120x130, tech. mieszana
Gamid Ibadullayev (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Bez tytułu, tech. mieszana, 100x140
Gamid Ibadullayev (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Z serii Poza wyciszeniem, 210x90, tech. mieszana
Gamid Ibadullayev (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Z serii Poza wyciszeniem, 210x100, tech. mieszana
Gamid Ibadullayev (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Bez tytułu, papier/akryl, 20x30
Gamid Ibadullayev (ur. 1980) Studiował ceramikę i historię sztuki na akademii w Baku. Od 2005 roku mieszka i pracuje w Polsce. Założyciel grup „Untitled” (2006) oraz formacji „Gamid Group”, z którymi współtworzy m.in. muzykę do autorskich filmów i kina niemego. W 2008 roku ukończył kierunek operatorski Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Obecnie zajmuje się malarstwem, muzyką, filmem, projektami przestrzennymi i fotografią. W Polsce brał udział m.in. w dwóch kolejnych edycjach festiwalu Transkaukazja, oraz prezentował prace na wystawach indywidualnych m.in. w galerii Składnica Sztuki (Warszawa, 2008, 2009), w galerii Apteka Sztuki (Warszawa, projekt Geca Gündüz, 2010/2011), w Centrum Synagoga (Zamość, Procesy META-morficzne, 2011) oraz w Galerii Stara Prochownia (Poza wyciszeniem, Warszawa, 2012). Członek Związku Azerbejdżańskich Artystów Fotografików i Związku Azerbejdżańskich Artystów Plastyków. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
pomarańczowe popołudnie, akryl na płótnie, 50 x 60, 2009r
Michał Kotula (ur. 1981 w Toruniu) - malarz z Bytomia. W 2001 ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Katowicach, a w 2007 Akademię Sztuk Pięknych tamże (Wydział Malarstwa) - w pracowni prof. Jacka Rykały. Artysta poszukuje własnej estetyki, przede wszystkim na drodze kompilacji technik - głównie malarstwa i fotografii. Działania artystyczne łączy z żywym zainteresowaniem historią sztuki. Złota Rama, grudzień 2009, ZPAP Katowice, wyróżnienie Honorowe w II Międzynarodowym Biennale Obrazu "QUADRO ART", galeria ZPAP "Na Piętrze", Łódź, grudzień 2009 Grand Prix w międzynarodowym konkursie malarskim Obraz przestrzeni publicznej, Galeria Sztuki Współczesnej Profil, Poznań, styczeń 2009 nagroda w konkursie Obraz roku 2007, organizowanym przez Związek Polskich Artystów Plastyków oddział w Katowicach, maj 2008 nagroda publiczności w konkursie Bielska Jesień, galeria BWA w Bielsku-Białej, listopad 2007
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Justyna Sołowiej Wykształcenie: Uniwersytet Warmiński-Mazurski w Olsztynie, Wydział Sztuki, dyplom z malarstwa (magister 10.2009-07.2011) (licencjat 10.2006- 07.2009) Państwowe Liceum Plastyczne w Olsztynie (09.2002-06.2006) Nagrody: Nagroda Talent Roku 2014 – Kaliope, Fundacja Środowisk Twórczych w Olsztynie. Stypendia: Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2014 rok. Stypendium artystyczne Prezydenta Olsztyna 2013 rok. Stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego 2012 rok. Stypendium- LIONS CLUB OLSZTYN 2012 – za wybitne osiągnięcia naukowe i artystyczne oraz udział w happeningu „Baby z Olsztyna”w 2011 roku. 2012 rok.
Kwiaty Nowego 1 30x30 akryl płótno 2014
Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii, Singapurze oraz na Tajwanie.
View on Capri 2 40x50 akryl płótno 2014
Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii, Singapurze oraz na Tajwanie.
Koncertowe 2 100x70 akryl płótno
Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii, Singapurze oraz na Tajwanie.
Koncertowe 9 70x100 akryl kolaż płótno
Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii, Singapurze oraz na Tajwanie.
Koncertowe 11 120/100 2011 akryl na płótnie
Anna Masiul-Gozdecka Dyplom z malarstwa na warszawskiej ASP, w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaka w roku 2000. Dodatkowe specjalizacje: fotografia (pod kierunkiem prof. Rosława Szaybo), oraz film animowany (pod kierunkiem prof. Daniela Szczechury). Po dyplomie przez kilka lat zajmuje się grafiką komputerową i fotografią. Do malarstwa powraca wystawą w internetowej Galerii SART Pt „Kwiaty” na przełomie roku 2005/2006. Zajmuje się malarstwem realistycznym i abstrakcyjnym, w technikach akwareli, akrylu na płótnie oraz technikach mieszanych. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii oraz na Tajwanie.
Kuszenie 30x30 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Kuszenie II 30x30 akryl płótno
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Absolwentka zakopiańskiego ZSP im. A. Kenara, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005), „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Brały też udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2014. Autorka czternastu wystaw indywidualnych oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Włoszech, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
Mirror mirror 60x50 akryl płótno 2013
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Absolwentka zakopiańskiego ZSP im. A. Kenara, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005), „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Brały też udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2014. Autorka czternastu wystaw indywidualnych oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Włoszech, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
Pląsy 40x60 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Absolwentka zakopiańskiego ZSP im. A. Kenara, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005), „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Brały też udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2014. Autorka czternastu wystaw indywidualnych oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Włoszech, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
Stella II 33x41 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Absolwentka zakopiańskiego ZSP im. A. Kenara, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005), „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Brały też udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2014. Autorka czternastu wystaw indywidualnych oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Włoszech, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
Amantes Amentes 120x80 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Tenebris II z cyklu Lux in Tenebris 50x20 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Tenebris z cyklu Lux in Tenebris 80x60 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Terra Virginis z cyklu Umizgi 60x90 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Umbra II z cyklu Lux in Tenebris 80x80 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Umbra z cyklu Lux in Tenebris 80x80 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Wrzosowisko 100x100 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Amantes Amentes II 70x70 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Angelina II z cyklu Beauties 55x46 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Blue Velvet z cyklu Beauties 100x70 akryl płotno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Caligo z cyklu Lux In Tenebris 55x46 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Co gryzie Normę Jeane z cyklu Beauties 70x100 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Duo z cyklu Umizgi 46x55 akryl olej płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Dziewczyna z Alcobendas z cyklu Beauties 100x70 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Embryo z cyklu Lux in Tenebris 70x65
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Gloria Apolonii Chałupiec z cyklu Beauties 80x60 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
La Fille en Bleu z cyklu Umizgi 20x25 akryl płótno 2013
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
La Fille Rose z cyklu Umizgi 33x41 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Luna z cyklu Lux in Tenebris 60x80
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Rubrum z cyklu Umizgi 60x90 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Soma II 15x15 akryl płótno
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Soma III 15x15 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Soma 15x15 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Stella z cyklu Lux in Tenebris 60x80 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Sumertime z cyklu Umizgi 33x41 akryl płótno 2014
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
I 100x70 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK/ Ashley Collin ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
II 100x70 akryl płótno 2015
EMILIA GĄSIENICA-SETLAK/ Ashley Collin ur. 1986 r. w Zakopanem Abiturientka zakopiańskiego Zespołu Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara ze specjalnością „Meblarstwo Artystyczne”, 2005 r. Studiowała w pracowniach prof. Teresy Kotkowskiej-Rzepeckiej i prof. Leszka Misiaka na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Bogdana Migi otrzymała w 2011 roku. Zajmuje się malarstwem oraz grafiką warsztatową. Meritum jej zainteresowań artystycznych są kolor, syntetyczna kompozycja oraz ich relacje z otoczeniem. Zróżnicowana twórczość malarki układa się w cykle tematyczne, z których najbardziej rozpoznawalne to abstrakcjonistyczne „Forma przejściowa” i „Zmierzch”, rozpięty pomiędzy neofowizmem i realizmem „Lux In Tenebris” oraz „Umizgi”, czerpiące z tradycji postimpresjonistów, „barwnych” okresów Picassa, a czasem wręcz z estetyki pop artu. Podzielając pogląd Cycerona, głoszący, że „sztuka wymaga uznania”, wystawia chętnie i dużo, zarówno w Polsce jak i Hiszpanii, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Japonii, Emiratach Arabskich, Bułgarii oraz na Węgrzech. W dorobku ma udział w osiemnastu wystawach indywidualnych oraz w ponad pięćdziesięciu wystawach zbiorowych i targach sztuki. Prace artystki znajdują się w polskich i węgierskich zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jej prace ilustrują okładki książek Swetosława Minkowa „Siła nieczysta” (Wyd. „Scriptum”, 2005) i „Nazwy wodne dorzecza Wisły” dr Urszuli Bijak (Instytut Języka Polskiego PAN, 2013) oraz gościły na okładce prestiżowego czasopisma „Women In Art 278 Magazine”, 2014. Ponadto, płótna jej autorstwa wzięły udział w zdjęciach do hiszpańsko-amerykańskiego filmu fabularnego „Embers” w reżyserii Claire Carre, 2015. „SOMA SPACE”Trzon ekspozycji stanowią prace z najnowszego cyklu Emilii Gąsienicy-Setlak „Lux In Tenebris”, nawiązującego tytułem do - zdawać by się mogło - ewangelisty albo sztuki Bertolta Brechta, w zamierzeniu Artystki podejmującego jednak zagadnienia czysto malarskiego charakteru. „Światło w ciemnościach” ukazać ma pozbawioną kulturowych kontekstów, fizyczną naturę ludzkiego bytu. Malarskie medium pozwala Autorce spojrzeć na ciało zupełnie inaczej niż to czynią fotografowie za pomocą obiektywów, filtrów i migawek. Przedstawione na obrazach postacie zastygają w bezruchu, ograniczone jedynie siłą grawitacji. Nie wchodzą w interakcje z otoczeniem, nie zajmują się codziennymi sprawami, czekają... by kładące się swobodnie na skórze światło wydobyło z nich, widzianą subiektywnym okiem Malarki i opowiedzianą pędzlem, historię o kolorach, kształtach, fakturach i rządzących nimi anatomicznych zależnościach. Ponadto, w ramach wystawy „SOMA SPACE” krakowska Artystka zaprezentuje między innymi wybrane prace z cyklów „Umizgi”, „Pustostan” i „Forma przejściowa”.
Akt 90x110 akryl płótno
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
Industrialny 100x120 akryl płótno
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
Kobita z wiadrem 60x80 akryl płótno
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
Morze. Zmierzch. 81x60 akryl pastel płótno
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
Noc w mieście 55x50 akryl płyta
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
Zaczyna się 50x55 akryl płyta
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
Zimowa jasna noc 64x91 akryl olej płótno
Weronika Raczyńska (ur. 1978) W latach 1997-2002 – studia wyższe na Wydziale Malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prowadzonej przez prof. Antoniego Fałata i w Pracowni Malarstwa prof. Barbary Szubińskiej, pod której kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z grafiki artystycznej zrobiła w Pracowni Metalowych Technik Trawionych prof. Ryszarda Osadczego. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem uzyskała w 2002 roku (magister sztuki). W latach 2008-2010 – studia podyplomowe na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała w Pracowni Malarstwa prof. Andrzeja Bednarczyka, pod którego kierunkiem zrealizowała pracę dyplomową z malarstwa; aneks z rysunku zrobiła w Pracowni Rysunku prof. Marka Szymańskiego. Pracę dyplomową z malarstwa, i aneks z rysunku, obroniła w 2010 roku. 2003 rok – nominacja do nagrody na IV Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego. 2005 rok – finalistka konkursu malarskiego Fundacji im.Franciszki Eibisch. Od 2002 roku jest członkinią Związku Polskich Artystów Plastyków (Okręg Warszawski) oraz International Association of Art UNESCO. Miała 10 indywidualnych wystaw malarstwa i brała udział w ponad 50 wystawach zbiorowych malarstwa, a także grafiki i rysunku, w Polsce, a także we Francji, na Słowacji, w Szwajcarii i we Włoszech. Obrazy Weroniki Raczyńskiej znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, między innymi w kolekcji byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego, a także za granicą, miedzy innymi na Filipinach, w Szwajcarii, na Ukrainie, w USA i w Wielkiej Brytanii.
The infantilisators and baboons 120x150 akryl płótno 2014
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Dance 150x200 akryl płótno 2013
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Hobo 2, 80x60 akryl płótno 2012
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Hobo 3, 80x60 akryl płótno 2014
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Lara 40x30 akryl płótno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Shopping girl 2, 80x40 akryl płótno 2012
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Big fish 50x50 akryl płótno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Krzyk II 50x50 akryl płótno 2014
III nagroda na III Trienale Malarstwa ANIMALIS 2014 Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Krzyk I 50x50 akryl płótno 2014
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Meduza IV 40x40 akryl płótno 2014
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Ohne Titel NordArt 200x300 akryl płótno
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Party 80x120 akryl płotno 2011
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Kloszard 2, 80x60 akryl płótno 2014
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Hobo 2, 80x60 akryl płótno 2012
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Vagabund 3, 50x80 akryl płótno 2013
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Wagabunda 80x60 akryl płótno 2009
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Wanderleben (Tułaczka) 80x120 akryl płótno
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Diebe 40x30 akryl płótno 2016
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Lara 2, 40x30 akryl pótno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Meduza 100x145 akryl płótno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Persefona 2, 40x30 akryl płotno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Sybilla 2, 40x30 akryl płótno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Sybilla 40x30 akryl płótno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
The Mission of the Infantilisators 150x150 akryl płótno 2016
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Nowy strukturalizm 8 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Nowy strukturalizm 10 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Nowy strukturalizm 11 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Nowy strukturalizm 12 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Nowy strukturalizm 9 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Nowy Strukturalizm 3 100x130
Jan Wyżykowski Urodził się w 1956 roku w Warszawie. W 1981 roku ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - uzyskał dyplom w pracowni malarstwa Jana Tarasina i pracowni rzeźby Jerzego Jarnuszkiewicza. W przypadającym na czas studiów i lata po ich ukończeniu młodzieńczym okresie swojej twórczości Wyżykowski zajmował się studiami strukturalistycznymi oraz teorią barw, które posłużyły mu do dalszych badań nad efektami wklęsłości i wypukłości w obrazie. Efektem tych poszukiwań były utrzymane w abstrakcyjnym nurcie prace malarskie prezentowane w latach 90. na indywidualnych i zbiorowych wystawach, m.in. w warszawskim CSW. Przez kolejne lata artysta niezadowolony z dotychczasowych dokonań świadomie zwolnił tempo pracy i zrezygnował z wystaw. W tym czasie dużo rysował i malował, a także rozwijał swoją teorię koloru oraz całościową teorię malarstwa, której element stanowi perspektywa zwrotna. Na ich podstawie powstało kilkanaście cykli, niektóre liczące po kilkadziesiąt obrazów. Od 2006 roku Wyżykowski ponownie zaczął wystawiać swoje prace. Oprócz malarstwa zajmuje się performersem i literaturą - pisze dramaty, a obecnie eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której część stanowi „Kompendium problemów malarskich”. W 2011 roku związał się z Domem Aukcyjnym Abbey House S.A.
Nowy Strukturalizm 5 100x130
Jan Wyżykowski Urodził się w 1956 roku w Warszawie. W 1981 roku ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - uzyskał dyplom w pracowni malarstwa Jana Tarasina i pracowni rzeźby Jerzego Jarnuszkiewicza. W przypadającym na czas studiów i lata po ich ukończeniu młodzieńczym okresie swojej twórczości Wyżykowski zajmował się studiami strukturalistycznymi oraz teorią barw, które posłużyły mu do dalszych badań nad efektami wklęsłości i wypukłości w obrazie. Efektem tych poszukiwań były utrzymane w abstrakcyjnym nurcie prace malarskie prezentowane w latach 90. na indywidualnych i zbiorowych wystawach, m.in. w warszawskim CSW. Przez kolejne lata artysta niezadowolony z dotychczasowych dokonań świadomie zwolnił tempo pracy i zrezygnował z wystaw. W tym czasie dużo rysował i malował, a także rozwijał swoją teorię koloru oraz całościową teorię malarstwa, której element stanowi perspektywa zwrotna. Na ich podstawie powstało kilkanaście cykli, niektóre liczące po kilkadziesiąt obrazów. Od 2006 roku Wyżykowski ponownie zaczął wystawiać swoje prace. Oprócz malarstwa zajmuje się performersem i literaturą - pisze dramaty, a obecnie eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której część stanowi „Kompendium problemów malarskich”. W 2011 roku związał się z Domem Aukcyjnym Abbey House S.A.
Nowy Strukturalizm 4 100x130
Jan Wyżykowski Urodził się w 1956 roku w Warszawie. W 1981 roku ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - uzyskał dyplom w pracowni malarstwa Jana Tarasina i pracowni rzeźby Jerzego Jarnuszkiewicza. W przypadającym na czas studiów i lata po ich ukończeniu młodzieńczym okresie swojej twórczości Wyżykowski zajmował się studiami strukturalistycznymi oraz teorią barw, które posłużyły mu do dalszych badań nad efektami wklęsłości i wypukłości w obrazie. Efektem tych poszukiwań były utrzymane w abstrakcyjnym nurcie prace malarskie prezentowane w latach 90. na indywidualnych i zbiorowych wystawach, m.in. w warszawskim CSW. Przez kolejne lata artysta niezadowolony z dotychczasowych dokonań świadomie zwolnił tempo pracy i zrezygnował z wystaw. W tym czasie dużo rysował i malował, a także rozwijał swoją teorię koloru oraz całościową teorię malarstwa, której element stanowi perspektywa zwrotna. Na ich podstawie powstało kilkanaście cykli, niektóre liczące po kilkadziesiąt obrazów. Od 2006 roku Wyżykowski ponownie zaczął wystawiać swoje prace. Oprócz malarstwa zajmuje się performersem i literaturą - pisze dramaty, a obecnie eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której część stanowi „Kompendium problemów malarskich”. W 2011 roku związał się z Domem Aukcyjnym Abbey House S.A.
Nowy Strukturalizm 6 100x130
Jan Wyżykowski Urodził się w 1956 roku w Warszawie. W 1981 roku ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - uzyskał dyplom w pracowni malarstwa Jana Tarasina i pracowni rzeźby Jerzego Jarnuszkiewicza. W przypadającym na czas studiów i lata po ich ukończeniu młodzieńczym okresie swojej twórczości Wyżykowski zajmował się studiami strukturalistycznymi oraz teorią barw, które posłużyły mu do dalszych badań nad efektami wklęsłości i wypukłości w obrazie. Efektem tych poszukiwań były utrzymane w abstrakcyjnym nurcie prace malarskie prezentowane w latach 90. na indywidualnych i zbiorowych wystawach, m.in. w warszawskim CSW. Przez kolejne lata artysta niezadowolony z dotychczasowych dokonań świadomie zwolnił tempo pracy i zrezygnował z wystaw. W tym czasie dużo rysował i malował, a także rozwijał swoją teorię koloru oraz całościową teorię malarstwa, której element stanowi perspektywa zwrotna. Na ich podstawie powstało kilkanaście cykli, niektóre liczące po kilkadziesiąt obrazów. Od 2006 roku Wyżykowski ponownie zaczął wystawiać swoje prace. Oprócz malarstwa zajmuje się performersem i literaturą - pisze dramaty, a obecnie eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której część stanowi „Kompendium problemów malarskich”. W 2011 roku związał się z Domem Aukcyjnym Abbey House S.A.
Nowy Strukturalizm 7 100x130
Jan Wyżykowski Urodził się w 1956 roku w Warszawie. W 1981 roku ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - uzyskał dyplom w pracowni malarstwa Jana Tarasina i pracowni rzeźby Jerzego Jarnuszkiewicza. W przypadającym na czas studiów i lata po ich ukończeniu młodzieńczym okresie swojej twórczości Wyżykowski zajmował się studiami strukturalistycznymi oraz teorią barw, które posłużyły mu do dalszych badań nad efektami wklęsłości i wypukłości w obrazie. Efektem tych poszukiwań były utrzymane w abstrakcyjnym nurcie prace malarskie prezentowane w latach 90. na indywidualnych i zbiorowych wystawach, m.in. w warszawskim CSW. Przez kolejne lata artysta niezadowolony z dotychczasowych dokonań świadomie zwolnił tempo pracy i zrezygnował z wystaw. W tym czasie dużo rysował i malował, a także rozwijał swoją teorię koloru oraz całościową teorię malarstwa, której element stanowi perspektywa zwrotna. Na ich podstawie powstało kilkanaście cykli, niektóre liczące po kilkadziesiąt obrazów. Od 2006 roku Wyżykowski ponownie zaczął wystawiać swoje prace. Oprócz malarstwa zajmuje się performersem i literaturą - pisze dramaty, a obecnie eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której część stanowi „Kompendium problemów malarskich”. W 2011 roku związał się z Domem Aukcyjnym Abbey House S.A.
Nowy strukturalizm 13 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Nowy strukturalizm 14 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Nowy strukturalizm 15 100x130 akryl płótno 2016
Jan Wyżykowski Urodziłem się w 1956 w Warszawie i tu się uczyłem zawodu malarza, najpierw w Liceum Plastycznym, następnie na ASP: dyplom z malarstwa 1981 w pracowni Jana Tarasina. Po studiach podjąłem pracę jako instruktor plastyki oraz teatralny, potem byłem nauczycielem w szkole. W tym czasie zajmowały mnie działania parateatralne, rozpocząłem pisanie dramatów. Oczywiście malowałem, konkretnie przez 6 lat, pracując codziennie, wykonałem 2 studia strukturalistyczne i aż dwa, po czym (na podstawie tych studiów, wg mojej dużej teorii koloru) wykonałem syntetyczne obrazy wklęsłości i wypukłości, które przedstawiłem na 4 ważnych dla mnie wystawach, kończąc w ten sposób, jak mi się wydaję, okres młodzieńczy. 1992 wystawa indywidualna w CSW - Zamek Ujazdowski, 1993 zbiorowa w CSW „Dokumenty II”, 1994 zbiorowa w ramach CSW w Bukareszcie, 1994 indywidualna w galerii „Studio” PKiN. W latach 1995 – 2003, niezadowolony z wyników, ponieważ brakowało mi rysunku, świadomie zrobiłem długą przerwę, zwolniłem tempo, ponadto postanowiłem, nie robić wystaw. W Tym czasie głównie zajmowałem się: teorią kanału koloru w siatkówce oka, teorią malarstwa, pisaniem dramatów, nieco później wróciłem do performance. W 2004 odkryłem też perspektywę zwrotną (wówczas pękła bariera rysunku) , odkryłem też bardzo praktyczny, w porównaniu z dużym, tzw. model barw złamanych, dzięki któremu dowiedziałem się, jak postąpić względem struktury i nie tylko. W wielu przedsięwzięciach pomagał mi matematyk – śp. Cezary Suski. Czyli od 2003 najpierw dużo rysowałem, a następnie malowałem coraz więcej. Pauza i przemyślenia bardzo pomogły i w krótkim czasie powstało kilkanaście cykli, niektóre po kilkadziesiąt obrazów. A przede wszystkim w 2010 jeszcze raz podjąłem młodzieńczy projekt (realizację struktur na podstawie studium z lat osiemdziesiątych) – Nowy Strukturalizm. Rok 2011, w którym zakończyłem pracę nad strukturami, uważam za przełomowy. Stopniowo uświadamiałem sobie ogromnie ważny dla mnie problem, że twórczość to nie jakieś odcinki w czasie i przestrzeni, że nie ma sensu sztuki dzielić na części, jest po prostu jedna wykładnia – to całe życie – Całość. Wybawieniem też jest istnienie czterech rozpoznanych, głównych kierunków, w których można działać i się spełniać, więc są to: realizm, figuracja, abstrakcja i strukturalizm. 2006 indywidualna w galerii „Milano”, 2010 cztery performance w galerii „XXI”, 2012 indywidualna w „Galerii Fibaka”, 2013 zbiorowa w „Saatchi” galerii, 2016 wydałem eksperymentalną powieść pt. „Kula”, której częścią trzecią jest „Kompendium problemów malarskich”.
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Diebe 40x30 akryl płótno 2017
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
The Infantilisator 40x30 akryl płótno 2017
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Nyks 50x40 akryl płótno 2018 (wł. pryw.)
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Lara 51x52 akryl płótno 2015
Albert Oszek urodzony w 1974 roku w Katowicach. Absolwent studiów podyplomowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, uzyskując dyplom w pracowni grafiki prof. Eugeniusza Delekty. W 1996 roku ukończył Wyższą Szkołę Zawodową Projektowania ze specjalizacją grafika w Iserlohn (Niemcy). Artysta prezentuje sztukę zaangażowaną, przedstawiając człowieka zagubionego w świecie komercji i konsumpcji. Inspiracje twórcze nawiązują do masek i figur występujących w sztuce Pacyfiku oraz do ideologii ruchu alterglobalistycznego. Jego twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, obiekty.
Sybaritic Poses 054 150x110 akryl płótno
Jan Astner
Sybaritic Poses 068 150x110 akryl płótno
Jan Astner
Sybaritic Poses 094 150x100 akryl płótno
Jan Astner
Tranquilidad 065 110x75 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad 068 110x75 aktyl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad 069 110x75 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad 070 110x75 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad 071 110x75 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad D 011 150x110 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad D 012 150x110 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad D 013 150x110 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranqulilidad D 016 150x110 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranqulidad D 029 150x110 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad M 002 75x50 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad M 012 75x50 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad M 013 75x50 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Tranquilidad M 020 75x50 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Trnquilidad M 041 75x50 akryl płótno
Jan Astner Tranquilidad Lekkie, stonowane, pociągające zmysłowo i wrażliwością barw. Świat zmienności i stałości, migocącą głębią wyzwalającą wyobraźnię. Bardzo osobiste, wywołujące własne, jednostkowe, tylko nam znane skojarzenia i przeżycia, otaczają nas w sposób naturalny, otulają, ale są jednocześnie proste, łatwe, łagodne w przyswajaniu. Wnikają w nas. Można się do nich budzić, szukać w nich ukojenia, wyciszenia... Tranquilidad Jana Astnera. Wybierzmy sobie swój własny, niepowtarzalny spokój. Może seledynowe, gazowe, lekkie, unoszące się w przestrzeni wyobraźni przezroczyste szale, może wodorosty, które łagodnie odpływające morze pozostawiło na brzegu? Albo ogród piernikowych przypraw: barwy pachnące cynamonem, gałką muszkatołowa, pomarańczową skórką? Jest tyle możliwości ile par oczu przyjmujących w siebie ten świat harmonii, więc zwróćmy się ku niemu, by wywoływał uśmiech zadowolenia na naszej twarzy...
Voluptours Towns - El Puerto de Sta Maria 60x60 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Mijas 60x60 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Bilbao 60x60 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Collioure 60x60 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Colmar 60x60 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Albi 45x45 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Kielce 45x45 olej płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Oslo 45x45 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Tours - Malmo 45x45 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Tours - Grenada 45x45 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Piza 70x70 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Valetta 70x70 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Lublana 70x70 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - Podgorica 70x70 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.
Voluptours Towns - La Spezia 70x70 akryl płótno
Jan Astner Voluptuous towns – miasta inaczej Zmysłowe, ukazujące dużo więcej niż pozory, skrywające tajemnice, chroniące swoje tabu. Filuterne, kokietliwe, ale i bezwstydne, rozwiązłe, rozpasane...Miasta Jana Astnera. Podglądane, oglądane od podszewki, od wewnątrz, od spodu. Od ukrywanej strony. Bo to my je tworzymy, budujemy, ale w rezultacie to one panują nad nami, ludźmi, niezależnie czy jesteśmy ich mieszkańcami czy tylko gośćmi. Voluptous towns. Pokazują swoje prawdziwe oblicze tylko jeśli się wnikliwie w nie wpatrzymy, wyjdziemy poza konwencjonalne ramy postrzegania i pozwolimy sobie na wchłanianie ich prawdziwej twarzy. Nieokiełznanej, pożądliwej, czasem wręcz wyzywającej, lubieżnej.